Ermmmm...
terkadang aku sendiri tertanya
apakah segalanya masih sama?
apakah rasa itu masih serupa?
apakah kita masih senada berbahasa?
kerna realitinya
hati kian menjarakkan jurang
bila senyum tak terbalas
bila lawak dianggap sinikal
bila pandangan tak lagi terkesan
bila sentuhan... cuma paksaan
bila ciuman... jadi permintaan
bila ingatan...bukan lagi padaku...
*****hati hancur jadi debu*****
<=::budaqnakal::=>
No comments:
Post a Comment